วิธีที่จะพัฒนาลูกน้องของคุณให้เป็นหัวหน้างานและผู้นำที่ดี


   " ผู้นำที่สุดยอดที่สุดในโลก คือผู้นำที่พร้อมจะส่งเสริมและสร้างให้ลูกน้องของตนเอง เป็นผู้นำที่ดีกว่าตนเอง "

     มันเป็นประโยคที่คลาสสิค และถูกต้องที่สุด และจะถูกต้องตลอดกาล ดังที่ผมเคยบอกแล้วในบทความก่อนๆ ผู้นำไม่ใช่สิ่งที่เกี่ยวกับตำแหน่ง แต่มันเป็นภาวะอันสูงส่งที่เกิดขึ้นในจิตใจ

    อีกทั้งการสร้างลูกน้องของตนให้ก้าวสู่ความเป็นหัวหน้างาน โดยมีจิตใจแห่งความเป็นผู้นำนั้นจะเป็นการอำนวย และช่วยเหลือให้งานของคุณประสบความสำเร็จ เรียบร้อย โดยที่คุณไม่ต้องลงมือ ลงแรงเองในการบริหาร ในการทำงานไปเสียทุกเรื่อง

     " แล้วจะมีวิธีการอย่างไรในการสร้างลูกน้องของเราเองให้เป็นหัวหน้างานหรือผู้นำได้ "

      ไม่ต้องห่วงครับ ผมมีคำตอบนั้นให้คุณแล้ว......ติดตามได้เลยครับ

ผู้นำต้องไม่หวงในการให้ความรู้กับลูกน้อง


" ความรู้ "  

     เป็นสิ่งสำคัญมากในการปฏิบัติงานในองค์กร หากปราศจากความรู้แล้ว การทำงานก็ย่อมไม่มีประสิทธิภาพ....ทำงานได้ต่ำกว่ามาตรฐาน ยิ่งพนักงานที่ปฏิบัติหน้าที่ในองค์กรยิ่งต้องหาความรู้มาเพิ่มพูน ทักษะ ( Skill ) ของตนให้มากยิ่งขึ้น

     ฉะนั้นเป็นหน้าที่ของผู้นำที่จะต้องคอยให้ความรู้แก่ลูกน้องของตนเพื่อประโยชน์ต่องาน และต่อตัวของลูกค้าผู้อยู่ใต้การบังคับบัญชาของตน

     แต่ยังมีผู้จัดการ หรือผู้บริหารส่วนมากไม่ค่อยให้ความสำคัญต่อการให้ความรู้ การฝึกอบรมพนักงานที่เป็นลูกค้า หรือผู้ใต้บังคับบัญชาของตน โดยเห็นว่ากิจกรรมในส่วนนี้ เป็นกิจกรรมที่เสียเวลา  เสียงบประมาณ สู้ให้พนักงานเรียนรู้งานที่ต้องทำอยู่ประจำอยู่ก็พอแล้ว

เป็นผู้นำต้องรู้จักตรวจสอบอารมณ์ของตัวเองเสมอๆ


อารมณ์ หรือ Emotion

     เป็นสิ่งที่แสดงว่า บุคคลผู้นั้นเหมาะสมที่จะเป็นผู้นำหรือไม่.....ถึงผู้นั้นจะมีความรู้สูงส่ง  มีอุปนิสัยที่ดี รู้งานหมดทุกด้าน แต่ไม่รู้จักควบคุมอารมณ์ หรือตรวจสอบอารมณ์ของตนเอง ผู้นั้นก็ไม่นับว่าเป็นผู้นำ

    ดังนั้น ผู้นำต้องคอยตรวจสอบอารมณ์ของตนเองอยู่เสมอๆ ในแต่ละวัน แต่ละชั่วโมงที่ผ่านไป อย่าปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลเด็ดขาด เพราะสิ่งที่คุณแสดง หรือเปล่งระบายอารมณ์ออกไปแล้ว ยากนักที่จะกู้ความรู้สึก ของผู้นั้นกลับคืนมาโดยเฉพาะลูกน้องของคุณเอง

     ผมได้เน้นเสมอว่า คำว่าผู้นำคือผู้ที่พร้อมจะช่วยเหลือผู้อื่น ไม่เห็นแก่ตัว เมื่อใดที่คุณมีอารมณ์ที่รุนแรงฉุนเฉียว ความช่วยเหลือผู้อื่นในจิตใจของคุณจะหมดไป คงเหลือแต่ความเห็นแก่ตัวเข้ามา แทนที่  " สติมา ปัญญาเกิด"  กลับกลายเป็น " อารมณ์มา อนาคตดับ "